بر حسب خريدار و فروشنده از يك مليت يا از دو مليت مختلف باشند داد و ستد كالا بين آنها خريد و فروش داخلي و يا صادرات و واردات تعريف مي گردد كه هر يك از اين دو معامله تابع استانداردهاي خاص خود مي باشند بنابرين لازم است در اينجا با انواع استانداردهاي اشنا شويم.
1) استاندارد ملي
استانداردي است كه با بهره گرفتن از نتايج حاصل از علوم و فنون و نظر كارشناسان، دست اندركاران و مسئولان مربوطه در سطح يك كشور توسط موسسه استاندارد آن كشور تعيين، تدوين و منتشر مي گردد براي مشخص شدن استاندارد ملي يك كشور مواردي از قبيل شرايط اقتصادي، جغرافيايي و امكانات موجود در نظر گرفته مي شود. استاندارد ملي حسب مورد در خصوص توليدات، آيين هاي كار، خدمات و ... مصداق مي يابد. اهم اهداف مورد نظر در تهيه و اجراي استاندارد هاي ملي عبارتند از: حفظ و ارتقاء سطح تكنولوژي، حمايت از مصرف كننده و توليد كننده نهايتاً تامين منافع ملي
شكي نيست كه خريداران و فروشندگان مقيم يك كشور بايد از استانداردهاي ملي آن كشور تبعيت نموده و مطابق آن عمل نمايند.
2) استاندارد منطقه اي
استانداردي است كه جهت تسهيل مبادلات تجاري، در منطقه اي خاص، متشكل از تعدادي كشور همجوار يا گروهي از كشور هاي داراي مبادلات بازرگاني مشترك تهيه، منتشر و اعمال مي شود، مانند استاندارد هاي اروپايي كه براي كالا هاي مورد مبادله در كشور هاي عضو اتحاديه اروپا مصداق و اعتبار دارد و علامت اختصاري آن CE است. CE كه مخفف Conformite Europeenne به معناي انطباق با استاندارد هاي اروپايي است و نشان مي دهد كه كالاي مورد نظر با شرايط تعيين شده درباره ايمني، بهداشت، محيط زيست و حمايت از مصرف كننده انطباق دارد.
اگر صادر كننده و وارد كننده يك كالا مقيم دو كشور در منطقه اي خاص مثل اروپا باشند بايد تابع همان استاندارد منطقه اي مورد نظر باشند.
3) استاندارد بين المللي
استانداردي است كه با توجه به شرايط روز دنيا و بنا به ضرورت، ايجاد آن توسط سازمان هاي بين المللي مربوطه از قبيل سازمان جهاني استاندارد (ISO) تهيه، تصويب و منتشر مي گردد.
اين نوع استانداردها همانگونه كه از نامشان پيداست در كليه كشور هاي جهان اعتبار دارند و اين بدان معناست كه صادر كنندگان و وارد كنندگان واقع در دو كشور مختلف مي توانند داد و ستد كالاي خود را به پشتوانه استانداردهاي بين المللي انجام دهند.