يكي از قديمي ترين فرايند هايي كه از زمان پيدايش اجتماعات اوليه انساني انجام مي شده، داد و ستد و رد و بدل كردن كالا بوده است كه نهايتاً به تجارت و صادرات و واردات منتهي شده است.
تجارت در جوامع ابتدايي به شكل ساده اي معامله پاياپاي صورت مي گرفت و انسان با استفاده از مبادله مستقيم كالا با كالاي ديگر،به رفع نيازهايش مي پرداخت .در مبادله پاياپاي خريدار و فروشنده پس از مشاهده كالاهاي مورد معامله و پذيرفتن انتقال آنها ، كالاي مورد نظر خويش را دريافت مي كردند، طرفين معامله در اين گونه مبادلات حسب مورد با بهره گيري از شيوه هاي ابتدايي سنجش مانند مشاهده ، لمس كردن ، توزين ، پيمانه كردن ، چشيدن و غيره به انتخاب كالا مبادرت نموده و همچنين كالاي مرغوب را از نا مرغوب تفكيك مي كردند. بنابرين خريدار براي آگاهي از كيفيت كالاي مورد معامله، از معيار هاي رايج در آن دوران استفاده مي كرد. ضمناً با توجه به محدود بودن كالاهاي موجود، حق انتخاب چنداني براي خريداران مصداق نداشت. بيشتر كالاهايي كه بدين ترتيب مبادله مي گرديد عبارت بودند از: نمك، پوست، خرما، زينت آلات و سلاح و...
در ابتدا با توجه به عدم وجود پول داد و ستد تنها به صورت معاوضه اجناس با يكديگر انجام مي گرفت كه مشكلات زيادي را به لحاظ تفاوت در ارزش كالاها با يكديگر براي خريداران و فروشندگان ايجاد مي كرد.
شيوه سنتي و اوليه تجارت در گذر زمان و همزمان با پيشرفت بشر در سايه مقوله هاي زندگي به تدريج پيشرفت كرده و اين سير تكاملي تا امروز كه با وجود سازمان بين المللي تجارت جهاني (WTO) قوانين مدون و مدرني جهت خريد و فروش كالا تدوين شده است، ادامه دارد.
در اين قوانين كه كره زمين همچون دهكده اي جهاني فرض شده مسير حركت براي صادر كنندگان و وارد كنندگان مشخص است و كشور هاي عضو اين سازمان ملزم به اجراي قوانين آن مي باشند.
از دير باز تجار اعم از صادر كنندگان و وارد كنندگان دغدغه هاي فكري بسيار زيادي داشتند. صادر كنندگان همواره در هراس از دست دادن كالاي خود بدون رسيدن به ارزش آن يا كاسته شدن از كيفيت كالاي خود بوده و وارد كنندگان نيز دغدغه هايي همچون عدم دريافت كالا عليرغم پرداخت وجه آن، دريافت كالا با كيفيت پايين تر از ميزان توافق شده يا دريافت كالايي غير از آن سفارش خود را داشته و البته در حال حاضر نيز اين نگراني ها كم و بيش وجود دارد اگر چه با پيشرفت علم تجارت مقدار اين دغدغه ها به شدت كاهش يافته است.